Dışarıda atıştıran yağmur damlalarına bakarken bir kare takılır gözüne. İki sevgili el ele tutuşmuş geziyorlar. Tenlerine değen yağmur damlalarını kıskanırsın. Yalnızlık sımsıkı tutmuştur seni, hiç bırakmayacakmış gibi. Yüzünde bir ıslaklık hissedersin göz yaşların yağmur damlası gibi bırakıverir boşluğa.
      Bir el ararsın seni bu yalnızlıktan çıkarmak için. Tek korkun vardır. Tanımadığın bir eli tutmak ne kadaar güvenilirdir. Korkun seni bu hale getirir, bilmezsin. Çıkmak için bir ele değil cesarete ihtiyacın var. Farkında değilsin..