Gündüz güneşin sıcaklığı, insanların arasında kaybolan bir yalnızlık. Gözler gökyüzünde, elinde küçük bir kağıt ve beklemekte. Zaman ilerlerken akrep ile yelkovanın çıkardığı sese kulak vermiş, Güneşin yerini Ay'a bırakmasını bekleyen biri. O gökyüzüne aşık olan bir kadın. Yıldızların arasında yalnızlığını unutup güneşin aydınlatmasından ziyade Ay'ın ve yıldızların parlaklığına kendini adamış bir kadın. Tüm kalabalıklarda hissettiği yalnızlığı yıldızlarda unutan, kendini güvenli hissettiği yer olarak tanımlayan biri.
Şehir örtüsünü üzerine çektiğinde gözlerinin içi parlamış ve kendini yıldızların arasına bırakmıştı. Rüzgar ise öylesine sert esmesine rağmen aldırış etmemiş, elinde bulunan küçük kağıt parçasını rüzgar oradan oraya savurmuştu.Yıldızlara eşlik ederken aldığı kahveyi soğutmuş ve bunun hiç farkına varmamıştı. Çünkü söz konusu yıldızların arasında kaybolmak olduğunda bunu en güzel şekilde yapar, kendini bile unuturdu. Kahvesinin soğuduğunu fark etmesi uzun bir zaman almıştı. Eli istemsizce fincana gitti ve soğuk kahve dudaklarıyla buluştuğunda kahvenin sıcak iken damakta bıraktığı lezzetten eser kalmadığını anladı. Yüzünde küçük bir tebessüm oluştu. Aşkını yaşarken umurunda olan tek şey gecenin derinlemesine karanlığında ufacık bir aydınlıktı. Çünkü o gökyüzüne aşık bir kadındı.
